Druga generacja sieci komórkowej, 2G, została uruchomiona w 1993 roku. Wprowadziła wiele standardowych technologii Global System for Mobile Communications (GSM) i stała się podstawą dzisiejszych, bardziej wyrafinowanych sieci 3G i 4G. 2G była pierwszą siecią, która umożliwiła roaming, przesyłanie danych i zapewnianie cyfrowego dźwięku w całej swojej sieci.
Wdrożenie szybszych i wydajniejszych sieci 3G i 4G zmniejszyło popyt na umowy dotyczące konsumenckich usług telefonii komórkowej 2G (kluczowy czynnik ewolucji sieci). Dostawcy ponownie ocenili potrzebę zapewnienia łączności 2G i stopniowo wycofują ją z eksploatacji.
Usunięcie 2G
Pierwszym, który wycofał usługi 2G, był azjatycki dostawca usług KDDI, który zaprzestał oferowania 2G w 2008 r. Wkrótce po nich poszli inni:
• Japonia usunęła wszystkie usługi 2G w 2012 r
• Dostawcy z Korei Południowej i Nowej Zelandii zaczęli wycofywać sieci 2G w 2012 roku
• Tajlandia zaczęła wycofywać 2G w 2013 r
• Kanadyjska spółka Manitoba Telecom zaprzestała 2G w 2016 r.; Bell i Telus wycofały usługi 2G w 2017 r
• Australijski dostawca Telstra zaprzestał świadczenia usług w 2016 r., natomiast Optus i Vodafone Australia poszły w ich ślady w 2017 r.
Europa musi jeszcze odczuć pełne skutki wycofywania 2G; Swisscom ogłosił koniec 2G do 2020 r., podczas gdy wielu innych europejskich dostawców, w tym Vodafone, dąży do tego, aby koniec 2G nastąpił w 2025 r. SFR we Francji utrzyma technologię 2G do 2030 r.
Jednym z powodów utrzymania sieci 2G jest zależność między Internetem rzeczy (IoT) i urządzeniami maszyna-maszyna (M2M) na połączeniu 2G w celu przesyłania danych. W szczególności rozpowszechnienie inteligentnych liczników oznacza, że sieć 2G prawdopodobnie będzie dostępna przez cały okres istnienia pierwszej generacji tych urządzeń.
A co z 3G?
3G może zniknąć przed 2G ze względu na brak takiego samego zapotrzebowania na połączenia 3G dla zastosowań IoT i M2M. Telenor Norwegia zamierza utrzymać 2G do 2025 r.; planuje jednak zamknięcie 3G do 2020 r. Swisscom usunął obsługę pasma 2100 MHz w swojej sieci 3G w listopadzie 2019 r., pozostawiając jedynie pasmo 900 MHz.
Sieć 3G rozwinęła się w oparciu o wiele możliwości technologii 2G i jest dostępna na rynku od dziesięciu lat. Długoterminowy plan ewolucji (LTE) uwzględnia technologię 4G w wielu obszarach sieci, w których niegdyś sieć 3G była najlepszą opcją. Sieć 4G jest korzystna, ponieważ zapewnia większą prędkość i wyższą jakość kompatybilnym urządzeniom. 3G powoli staje się przestarzałe tam, gdzie dostępne jest 4G. Nie dotyczy to sieci 2G, ponieważ wiele urządzeń korzystających z sieci 2G nie jest kompatybilnych z sieciami 3G i 4G.
4G ma dodatkowy problem ze zgodnością: nie ma kanału głosowego. Gdy potrzebny jest kanał głosowy, urządzenia 4G konwertują się tak, aby korzystać ze zgodności z 3G i wykonywać połączenia głosowe przy użyciu sieci 3G. Ta funkcja głosowa ma kluczowe znaczenie w przypadku połączeń alarmowych, w tym połączeń wykonywanych z wind. Całkowite usunięcie 2G i 3G nie może nastąpić, dopóki 4G nie włączy głosu lub nie zakończy się rozwój sieci 5G obsługującej głos.
Streszczenie
Użytkownicy odczuli lub odczują zmniejszenie dostępności rozwiązań 2G i 3G. Rok 2025 wydaje się być datą końcową dla większości dostawców, w tym zamknięciem sieci 2G w Wielkiej Brytanii. Udostępnione tutaj rozkłady jazdy stanowią przewodnik udostępniany przez poszczególnych przewoźników
